Οι επτά πληγές

1 Καὶ εἶδον ἄλλο σημεῖον ἐν τῷ οὐρανῷ μέγα καὶ θαυμαστόν, ἀγγέλους ἑπτά, οἵτινες εἶχον τὰς ἑπτὰ ἐσχάτας πληγάς, διότι ἐν αὐταῖς ἐτελέσθη ὁ θυμὸς τοῦ Θεοῦ. 2 Καὶ εἶδον ὡς θάλασσαν ὑαλίνην μεμιγμένην μὲ πῦρ, καὶ ἐκείνους οἵτινες ἐνίκησαν κατὰ τοῦ θηρίου καὶ κατὰ τῆς εἰκόνος αὐτοῦ καὶ κατὰ τοῦ χαράγματος αὐτοῦ καὶ κατὰ τοῦ ἀριθμοῦ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ ἱσταμένους ἐπὶ τὴν θάλασσαν τὴν ὑαλίνην, ἔχοντας κιθάρας τοῦ Θεοῦ. 3 Καὶ ἔψαλλον τὴν ᾠδήν Μωϋσέως τοῦ δούλου τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ᾠδήν τοῦ Ἀρνίου, λέγοντες· Μεγάλα καὶ θαυμαστὰ τὰ ἔργα σου, Κύριε Θεὲ παντοκράτωρ· δίκαιαι καὶ ἀληθιναὶ αἱ ὁδοὶ σου, βασιλεῦ τῶν ἁγίων.4 Τίς δὲν θέλει σὲ φοβηθῆ, Κύριε, καὶ δοξάσει τὸ ὄνομά σου; διότι εἶσαι μόνος ὅσιος, διότι πάντα τὰ ἔθνη θέλουσιν ἐλθεῖ καὶ προσκυνήσει ἐνώπιόν σου, διότι αἱ κρίσεις σου ἐφανερώθησαν. 5 Καὶ μετὰ ταῦτα εἶδον καὶ ἰδού, ἠνοίχθη ὁ ναὸς τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου ἐν τῷ οὐρανῷ,6 καὶ ἐξῆλθον ἐκ τοῦ ναοῦ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι, ἔχοντες τὰς ἑπτὰ πληγάς, ἐνδεδυμένοι λινὰ καθαρὰ καὶ λαμπρὰ καὶ περιεζωσμένοι περὶ τὰ στήθη ζῶνας χρυσᾶς.7 Καὶ ἕν ἐκ τῶν τεσσάρων ζώων ἔδωκεν εἰς τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους ἑπτὰ φιάλας χρυσᾶς, πλήρεις τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.8 Καὶ ἐγεμίσθη ὁ ναὸς ἀπὸ καπνοῦ ἐκ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ καὶ ἐκ τῆς δυνάμεως αὐτοῦ· καὶ οὐδεὶς ἠδύνατο νὰ εἰσέλθῃ εἰς τὸν ναόν, ἑωσοῦ τελειώσωσιν αἱ ἑπτὰ πληγαὶ τῶν ἑπτὰ ἀγγέλων.