Μπροστά να πηγαίνει ο Θεός

1 Καὶ ἐξηγέρθη ὁ Ἰησοῦς πρωΐ· καὶ ἀνεχώρησαν ἐκ Σιττεὶμ καὶ ἦλθον ἕως τοῦ Ἰορδάνου, αὐτὸς καὶ πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ, καὶ διενυκτέρευσαν ἐκεῖ πρὶν διαβῶσι.2 μετὰ δὲ τρεῖς ἡμέρας ἐπέρασαν διὰ μέσον τοῦ στρατοπέδου οἱ ἄρχοντες,3 καὶ προσέταξαν τὸν λαόν, λέγοντες, Ὅταν ἴδητε τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας καὶ τοὺς ἱερεῖς τοὺς Λευΐτας βαστάζοντας αὐτήν, τότε σεῖς θέλετε κινηθῆ ἀπὸ τῶν τόπων σας καὶ ὑπάγει ὀπίσω αὐτῆς·4 πλήν ἄς ἦναι διάστημα μεταξὺ ὑμῶν καὶ ἐκείνης, ἕως δύο χιλιάδων πηχῶν κατὰ τὸ μέτρον, μή πλησιάσητε εἰς αὐτήν, διὰ νὰ γνωρίζητε τὴν ὁδὸν τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ βαδίζητε· διότι δὲν ἐπεράσατε τὴν ὁδὸν ταύτην χθὲς καὶ προχθές.5 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τὸν λαόν, Καθαρίσθητε, διότι αὔριον θέλει κάμει ὁ Κύριος ἐν μέσῳ ὑμῶν θαυμάσια. 6 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς ἱερεῖς λέγων, Σήκωσατε τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης καὶ προπορεύεσθε ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ. Καὶ ἐσήκωσαν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης καὶ ἐπορεύοντο ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ. 7 Καὶ εἶπε Κύριος πρὸς τὸν Ἰησοῦν, Ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀρχίζω νὰ σὲ μεγαλύνω ἐνώπιον παντὸς τοῦ Ἰσραήλ· διὰ νὰ γνωρίσωσιν ὅτι, καθὼς ἤμην μετὰ τοῦ Μωϋσέως, θέλω εἶσθαι καὶ μετὰ σοῦ·8 σὺ λοιπὸν πρόσταξον τοὺς ἱερεῖς τοὺς βαστάζοντας τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης, λέγων, Ὅταν φθάσητε εἰς τὸ χεῖλος τοῦ ὕδατος τοῦ Ἰορδάνου, θέλετε σταθῆ ἐν τῷ Ἰορδάνῃ. 9 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, Προσέλθετε ἐνταῦθα καὶ ἀκούσατε τοὺς λόγους Κυρίου τοῦ Θεοῦ σας.10 Καὶ εἶπεν ὁ Ἰησοῦς, Ἐκ τούτου θέλετε γνωρίσει, ὅτι ὁ Θεὸς ὁ ζῶν εἶναι ἐν τῷ μέσῳ ὑμῶν, καὶ ὅτι κατὰ κράτος θέλει ἐξολοθρεύσει ἀπ᾿ ἔμπροσθέν σας τοὺς Χαναναίους καὶ τοὺς Χετταίους καὶ τοὺς Εὐαίους καὶ τοὺς Φερεζαίους καὶ τοὺς Γεργεσαίους καὶ τοὺς Ἀμορραίους καὶ τοὺς Ἰεβουσαίους·11 ἰδού, ἡ κιβωτὸς τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου πάσης τῆς γῆς προβαίνει ἔμπροσθέν σας εἰς τὸν Ἰορδάνην·12 καὶ τώρα ἐκλέξατε εἰς ἑαυτοὺς δώδεκα ἄνδρας ἀπὸ τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, ἀνὰ ἕνα ἄνδρα κατὰ φυλήν·13 καὶ καθὼς τὰ ἴχνη τῶν ποδῶν τῶν ἱερέων, τῶν βασταζόντων τὴν κιβωτὸν τοῦ Κυρίου, τοῦ Κυρίου πάσης τῆς γῆς, πατήσωσιν ἐν τοῖς ὕδασι τοῦ Ἰορδάνου, τὰ ὕδατα τοῦ Ἰορδάνου θέλουσι διακοπῆ, τὰ ὕδατα τὰ καταβαίνοντα ἄνωθεν, καὶ θέλουσι σταθῆ εἰς σωρὸν ἕνα. 14 Καὶ καθὼς ἐσηκώθη ὁ λαὸς ἐκ τῶν σκηνῶν αὑτῶν, διὰ νὰ διαβῶσι τὸν Ἰορδάνην, καὶ οἱ ἱερεῖς οἱ βαστάζοντες τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ,15 καὶ καθὼς ἦλθον οἱ βαστάζοντες τὴν κιβωτὸν ἕως τοῦ Ἰορδάνου, καὶ οἱ πόδες τῶν ἱερέων τῶν βασταζόντων τὴν κιβωτὸν ἐβράχησαν κατὰ τὸ χεῖλος τοῦ ὕδατος, διότι ὁ Ἰορδάνης πλημμυρεῖ καθ᾿ ὅλας τὰς ὄχθας αὑτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ θερισμοῦ,16 ἐστάθησαν τὰ ὕδατα τὰ καταβαίνοντα ἄνωθεν καὶ ὑψώθησαν εἰς ἕνα σωρὸν πολὺ μακράν, ἀπὸ τῆς πόλεως Ἀδάμ, ἥτις εἶναι εἰς τὰ πλάγια τῆς Ζαρετάν· τὰ δὲ καταβαίνοντα κάτω πρὸς τὴν θάλασσαν τῆς πεδιάδος, τὴν ἁλμυρὰν θάλασσαν, ἀποκοπέντα ἐξέλιπον· καὶ ὁ λαὸς ἐπέρασε κατέναντι τῆς Ἱεριχώ.17 Καὶ οἱ ἱερεῖς, οἱ βαστάζοντες τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης τοῦ Κυρίου, ἵσταντο στερεοὶ ἐπὶ ξηρᾶς ἐν μέσῳ τοῦ Ἰορδάνου· καὶ πάντες οἱ Ἰσραηλῖται διέβαινον διὰ ξηρᾶς, ἑωσοῦ ἐτελείωσε πᾶς ὁ λαὸς διαβαίνων τὸν Ἰορδάνην.