Είναι η επιθυμία και η δέησή σου προς τον Θεό;

1Ἀδελφοί, ἡ ἐπιθυμία τῆς καρδίας μου καὶ ἡ δέησις ἡ πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ τοῦ Ἰσραήλ εἶναι διὰ τὴν σωτηρίαν αὐτῶν·2διότι μαρτυρῶ περὶ αὐτῶν ὅτι ἔχουσι ζῆλον Θεοῦ, ἀλλ᾿ οὐχὶ κατ᾿ ἐπίγνωσιν.3Ἐπειδή μή γνωρίζοντες τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ, καὶ ζητοῦντες νὰ συστήσωσι τὴν ἰδίαν αὑτῶν δικαιοσύνην, δὲν ὑπετάχθησαν εἰς τὴν δικαιοσύνην τοῦ Θεοῦ.4Ἐπειδή τὸ τέλος τοῦ νόμου εἶναι ὁ Χριστὸς πρὸς δικαιοσύνην εἰς πάντα τὸν πιστεύοντα. 5Διότι ὁ Μωϋσῆς γράφει τὴν δικαιοσύνην τὴν ἐκ τοῦ νόμου, λέγων ὅτι ὁ ἄνθρωπος ὁ κάμνων ταῦτα θέλει ζήσει δι᾿ αὐτῶν·6ἡ ἐκ πίστεως ὅμως δικαιοσύνη λέγει οὕτω· Μή εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου, Τίς θέλει ἀναβῆ εἰς τὸν οὐρανόν; τουτέστι διὰ νὰ καταβιβάσῃ τὸν Χριστόν.7ἤ, Τίς θέλει καταβῆ εἰς τὴν ἄβυσσον; τουτέστι διὰ νὰ ἀναβιβάσῃ τὸν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν.8Ἀλλὰ τί λέγει; Πλησίον σου εἶναι ὁ λόγος, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου· τουτέστιν ὁ λόγος τῆς πίστεως, τὸν ὁποῖον κηρύττομεν.9Ὅτι ἐὰν ὁμολογήσῃς διὰ τοῦ στόματός σου τὸν Κύριον Ἰησοῦν, καὶ πιστεύσῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὁ Θεὸς ἀνέστησεν αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, θέλεις σωθῆ· 10διότι μὲ τὴν καρδίαν πιστεύει τις πρὸς δικαιοσύνην, καὶ μὲ τὸ στόμα γίνεται ὁμολογία πρὸς σωτηρίαν.11Διότι λέγει ἡ γραφή· Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπ᾿ αὐτὸν δὲν θέλει καταισχυνθῆ. 12Ἐπειδή δὲν εἶναι διαφορὰ Ἰουδαίου τε καὶ Ἕλληνος· διότι ὁ αὐτὸς Κύριος εἶναι πάντων, πλούσιος πρὸς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν·13διότι Πᾶς ὅστις ἐπικαλεσθῇ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου θέλει σωθῆ. 14Πῶς λοιπὸν θέλουσιν ἐπικαλεσθῆ ἐκεῖνον, εἰς τὸν ὁποῖον δὲν ἐπίστευσαν; καὶ πῶς θέλουσι πιστεύσει εἰς ἐκεῖνον, περὶ τοῦ ὁποίου δὲν ἤκουσαν; καὶ πῶς θέλουσιν ἀκούσει χωρὶς νὰ ὑπάρχῃ ὁ κηρύττων;15Καὶ πῶς θέλουσι κηρύξει, ἐὰν δὲν ἀποσταλῶσι; Καθὼς εἶναι γεγραμμένον· Πόσον ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά.16Ἀλλὰ δὲν ὑπήκουσαν πάντες εἰς τὸ εὐαγγέλιον. Διότι ὁ Ἡσαΐας λέγει· Κύριε, τίς ἐπίστευσεν εἰς τὸ κήρυγμα ἡμῶν;17Ἄρα ἡ πίστις εἶναι ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοή διὰ τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ.