Όλα είναι σχέδιο Θεού

1Μετὰ δὲ τὰ πράγματα ταῦτα, εἶπον πρὸς τὸν Ἰωσήφ, Ἰδού, ὁ πατήρ σου ἀσθενεῖ. Καὶ ἔλαβε μεθ᾿ ἑαυτοῦ τοὺς δύο υἱοὺς αὑτοῦ, τὸν Μανασσῆ καὶ τὸν Ἐφραΐμ.2Καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς τὸν Ἰακώβ, λέγοντες, Ἰδού, ὁ υἱὸς σου Ἰωσήφ ἔρχεται πρὸς σέ· καὶ ἀναλαβὼν δύναμιν, ὁ Ἰσραήλ ἐκάθισεν ἐπὶ τὴν κλίνην.3Καὶ εἶπεν ὁ Ἰακὼβ πρὸς τὸν Ἰωσήφ, Ὁ Θεὸς ὁ Παντοδύναμος ἐφάνη εἰς ἐμὲ ἐν Λοὺζ ἐν τῇ γῇ Χαναὰν καὶ μὲ εὐλόγησε·4καὶ εἶπε πρὸς ἐμέ, Ἰδού, ἐγὼ θέλω σὲ αὐξήσει καὶ θέλω σὲ πληθύνει καὶ θέλω σὲ καταστήσει εἰς πλῆθος λαῶν· καὶ θέλω δώσει τὴν γῆν ταύτην εἰς τὸ σπέρμα σου μετὰ σὲ παντοτεινήν ἰδιοκτησίαν.5Τώρα λοιπὸν οἱ δύο υἱοὶ σου, οἱ γεννηθέντες εἰς σὲ ἐν τῇ γῇ τῆς Αἰγύπτου, πρὶν ἐγὼ ἔλθω πρὸς σὲ εἰς τὴν Αἴγυπτον εἶναι ἰδικοὶ μου· ὁ Ἐφραΐμ καὶ ὁ Μανασσῆς θέλουσιν εἶσθαι εἰς ἐμὲ ὡς ὁ Ῥουβήν καὶ ὁ Συμεών·6τὰ δὲ τέκνα σου ὅσα γεννήσῃς μετὰ τούτους, θέλουσιν εἶσθαι ἰδικὰ σου· κατὰ τὸ ὄνομα τῶν ἀδελφῶν αὑτῶν θέλουσιν ὀνομασθῆ ἐν τῇ κληρονομίᾳ αὑτῶν.7Ὅτε δὲ ἐγὼ ἠρχόμην ἀπὸ Παδάν, ἀπέθανεν εἰς ἐμὲ ἡ Ῥαχήλ καθ᾿ ὁδὸν ἐν τῇ γῇ Χαναάν, ἐνῷ δὲν ἔλειπεν εἰμή ὀλίγον διάστημα διὰ νὰ φθάσωμεν εἰς Ἐφραθά· καὶ ἔθαψα αὐτήν ἐκεῖ ἐν τῇ ὁδῷ τῆς Ἐφραθά· αὕτη εἶναι ἡ Βηθλεέμ. 8Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰσραήλ τοὺς υἱοὺς τοῦ Ἰωσήφ, εἶπε, Τίνες εἶναι οὗτοι;9καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσήφ πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ, Οὗτοι εἶναι οἱ υἱοὶ μου, τοὺς ὁποίους μοὶ ἔδωκεν ὁ Θεὸς ἐνταῦθα. Ὁ δὲ εἶπε, Φέρε αὐτούς, παρακαλῶ, πρὸς ἐμέ, διὰ νὰ εὐλογήσω αὐτούς.10Ἦσαν δὲ οἱ ὀφθαλμοὶ τοῦ Ἰσραήλ βαρυωποὶ ὑπὸ τοῦ γήρατος, δὲν ἠδύνατο νὰ βλέπῃ. Καὶ ἐπλησίασεν αὐτοὺς πρὸς αὐτόν· καὶ ἐφίλησεν αὐτοὺς καὶ ἐνηγκαλίσθη αὐτούς.11Καὶ εἶπεν ὁ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσήφ, Δὲν ἤλπιζον νὰ ἴδω τὸ πρόσωπόν σου· καὶ ἰδού, ὁ Θεὸς ἔδειξεν εἰς ἐμὲ καὶ τὸ σπέρμα σου.12Καὶ ἐξήγαγεν αὐτοὺς ὁ Ἰωσήφ ἐκ μέσου τῶν γονάτων αὐτοῦ. Καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ πρόσωπον ἕως ἐδάφους.13Λαβὼν δὲ αὐτοὺς ὁ Ἰωσήφ ἀμφοτέρους, τὸν Ἐφραΐμ ἐν τῇ δεξιᾷ αὑτοῦ πρὸς τὴν ἀριστερὰν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ τὸν Μανασσῆ ἐν τῇ ἀριστερᾷ αὑτοῦ πρὸς τὴν δεξιὰν τοῦ Ἰσραήλ, ἐπλησίασεν εἰς αὐτόν.14Καὶ ἐκτείνας ὁ Ἰσραήλ τὴν δεξιὰν αὑτοῦ ἐπέθεσεν ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ Ἐφραΐμ, ὅστις ἦτο ὁ νεώτερος, τὴν δὲ ἀριστερὰν αὑτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ Μανασσῆ, ἐναλλάξας τὰς χεῖρας αὑτοῦ· διότι ὁ Μανασσῆς ἦτο ὁ πρωτότοκος.15Καὶ εὐλόγησε τὸν Ἰωσήφ καὶ εἶπεν, Ὁ Θεός, ἔμπροσθεν τοῦ ὁποίου περιεπάτησαν οἱ πατέρες μου Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαάκ, ὁ Θεὸς ὅστις μὲ ἐποίμανεν ἐκ γεννήσεώς μου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης,16ὁ ἄγγελος ὅστις μὲ ἐλύτρωσεν ἐκ πάντων τῶν κακῶν, νὰ εὐλογήσῃ τὰ παιδία ταῦτα· καὶ νὰ ὀνομασθῆ ἐπ᾿ αὐτὰ τὸ ὄνομά μου καὶ τὸ ὄνομα τῶν πατέρων μου Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαάκ, καὶ νὰ πληθυνθῶσιν εἰς πλῆθος μέγα ἐπὶ τῆς γῆς. 17Καὶ ἰδὼν ὁ Ἰωσήφ ὅτι ἐπέθεσεν ὁ πατήρ αὑτοῦ τὴν χεῖρα αὑτοῦ τὴν δεξιὰν ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ Ἐφραΐμ, δυσηρεστήθη· καὶ ἐπίασε τὴν χεῖρα τοῦ πατρὸς αὑτοῦ διὰ νὰ μεταθέσῃ αὐτήν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς τοῦ Ἐφραΐμ ἐπὶ τὴν κεφαλήν τοῦ Μανασσῆ.18Καὶ εἶπεν ὁ Ἰωσήφ πρὸς τὸν πατέρα αὑτοῦ, Μή οὕτω, πάτερ μου, διότι οὗτος εἶναι ὁ πρωτότοκος· ἐπίθες τὴν δεξιὰν σου ἐπὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ.19Ἀλλ᾿ ὁ πατήρ αὐτοῦ δὲν ἠθέλησε· καὶ εἶπεν, Ἐξεύρω, τέκνον μου, ἐξεύρω· καὶ οὗτος θέλει κατασταθῆ λαὸς καὶ οὗτος ἔτι θέλει γείνει μέγας· ἀλλ᾿ ὅμως ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ὁ νεώτερος θέλει εἶσθαι μεγαλήτερος αὐτοῦ καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ θέλει γείνει πλῆθος ἐθνῶν. 20Καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς τὴν ἡμέραν ἐκείνην, λέγων, Εἰς σὲ ἀναφερόμενος θέλει εὐλογεῖ ὁ Ἰσραήλ, λέγων, Ὁ Θεὸς νὰ σὲ κάμῃ ὡς τὸν Ἐφραΐμ καὶ ὡς τὸν Μανασσῆ. Καὶ ἔστησε τὸν Ἐφραΐμ πρὸ τοῦ Μανασσῆ.21Καὶ εἶπεν ὁ Ἰσραήλ πρὸς τὸν Ἰωσήφ, Ἰδού, ἐγὼ ἀποθνήσκω· καὶ ὁ Θεὸς θέλει εἶσθαι μὲ σᾶς καὶ θέλει σᾶς ἐπαναφέρει εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων σας·22καὶ ἐγὼ δίδω εἰς σὲ μερίδιον ἕν ὑπὲρ τοὺς ἀδελφοὺς σου, τὸ ὁποῖον ἔλαβον ἐκ τῆς χειρὸς τῶν Ἀμορραίων διὰ τῆς μαχαίρας μου καὶ διὰ τοῦ τόξου μου.