Ο Κύριος έχει λόγους ζωής αιωνίου

1Εὐφράνθητι, στεῖρα, ἡ μή τίκτουσα· ἀναβόησον ἐν ἀγαλλιάσει καὶ τέρπου, ἡ μή δίνουσα· διότι πλειότερα εἶναι τὰ τέκνα τῆς ἠρημωμένης παρὰ τὰ τέκνα τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα, λέγει Κύριος.2Πλάτυνον τὸν τόπον τῆς σκηνῆς σου καὶ ἄς ἐκτείνωσι τὰ παραπετάσματα τῶν κατοικιῶν σου· μή φεισθῇς· μάκρυνον τὰ σχοινία σου καὶ στερέωσον τοὺς πασσάλους σου.3Διότι θέλεις ἐκταθῆ εἰς τὰ δεξιὰ καὶ εἰς τὰ ἀριστερά· καὶ τὸ σπέρμα σου θέλει κληρονομήσει τὰ ἔθνη καὶ θέλει κάμει τὰς ἠρημωμένας πόλεις νὰ κατοικισθῶσι. 4Μή φοβοῦ· διότι δὲν θέλεις καταισχυνθῆ· μηδὲ ἐντρέπου· διότι δὲν θέλεις αἰσχυνθῆ· διότι θέλεις λησμονήσει τὴν αἰσχύνην τῆς νεότητός σου καὶ δὲν θέλεις ἐνθυμηθῆ πλέον τὸ ὄνειδος τῆς χηρείας σου.5Διότι ὁ ἀνήρ σου εἶναι ὁ Ποιητής σου· τὸ ὄνομα αὐτοῦ εἶναι, Ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· καὶ ὁ Λυτρωτής σου εἶναι ὁ Ἃγιος τοῦ Ἰσραήλ· αὐτὸς θέλει ὀνομασθῆ, Ὁ Θεὸς πάσης τῆς γῆς. 6Διότι ὁ Κύριος σὲ ἐκάλεσεν ὡς γυναῖκα ἐγκαταλελειμμένην καὶ τεθλιμμένην τὸ πνεῦμα καὶ γυναῖκα νεότητος ἀποβεβλημένην, λέγει ὁ Θεὸς σου. 7Σὲ ἐγκατέλιπον διὰ ὀλίγον καιρόν· πλήν μὲ ἔλεος μέγα θέλω σὲ περισυνάξει.8Ἐν θυμῷ μικρῷ ἔκρυψα τὸ πρόσωπόν μου ἀπὸ σοῦ διὰ μίαν στιγμήν· μὲ ἔλεος ὅμως αἰώνιον θέλω σὲ ἐλεήσει, λέγει Κύριος ὁ Λυτρωτής σου. 9Διότι τοῦτο εἶναι εἰς ἐμὲ ὡς τὰ ὕδατα τοῦ Νῶε· ἐπειδή, καθὼς ὥμοσα ὅτι τὰ ὕδατα τοῦ Νῶε δὲν θέλουσιν ἐπέλθει πλέον ἐπὶ τὴν γῆν, οὕτως ὥμοσα ὅτι δὲν θέλω θυμωθῆ πλέον κατὰ σοῦ οὐδὲ σὲ ἐλέγξει.10Διότι τὰ ὄρη θέλουσι μετατοπισθῆ καὶ οἱ λόφοι μετακινηθῆ· πλήν τὸ ἔλεός μου δὲν θέλει ἐκλείψει ἀπὸ σοῦ οὐδὲ ἡ διαθήκη τῆς εἰρήνης μου μετακινηθῆ, λέγει Κύριος ὁ ἐλεῶν σε. 11Ὦ τεθλιμμένη, τεταραγμένη, ἀπαρηγόρητος, ἰδού, ἐγὼ θέλω στρώσει τοὺς λίθους σου ἐκ μαρμάρων πορφυρῶν καὶ θέλω βάλει τὰ θεμέλιά σου ἐκ σαπφείρων.12Καὶ θέλω κάμει τὰς ἐπάλξεις σου ἐξ ἀχάτου καὶ τὰς πύλας σου ἐξ ἀνθράκων καὶ ἅπαντα τὸν περίβολόν σου ἐκ λίθων ἐκλεκτῶν.13Πάντες δὲ οἱ υἱοὶ σου θέλουσιν εἶσθαι διδακτοὶ τοῦ Κυρίου, καὶ θέλει εἶσθαι μεγάλη ἡ εἰρήνη τῶν υἱῶν σου.14Ἐν δικαιοσύνῃ θέλεις στερεωθῆ· μακρὰν ἀπὸ τῆς καταδυναστείας θέλεις εἶσθαι, διότι δὲν θέλεις φοβεῖσθαι· καὶ ἀπὸ τοῦ τρόμου, διότι δὲν θέλει σὲ πλησιάσει.15Ἰδού, βεβαίως θέλουσι συναχθῆ ὁμοῦ ἐναντίον σου, πλήν οὐχὶ δι᾿ ἐμοῦ· Ὅσοι συναχθῶσιν ὁμοῦ ἐναντίον σου, ἕνεκα σοῦ, θέλουσι πέσει. 16Ἰδού, ἐγὼ ἔκαμον τὸν χαλκέα, ὅστις φυσᾷ τοὺς ἄνθρακας ἐν τῷ πυρὶ καὶ ἐξάγει τὸ ἐργαλεῖον διὰ τὸ ἔργον αὑτοῦ· καὶ ἐγὼ ἔκαμον τὸν πορθητήν διὰ νὰ καταστρέφῃ.17Οὐδὲν ὅπλον κατασκευασθὲν ἐναντίον σου θέλει εὐοδωθῆ· καὶ πᾶσαν γλῶσσαν, ἥτις ἤθελε κινηθῆ κατὰ σοῦ, θέλεις νικήσει ἐν τῇ κρίσει. Αὕτη εἶναι ἡ κληρονομία τῶν δούλων τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ δικαιοσύνη αὐτῶν εἶναι ἐξ ἐμοῦ, λέγει ὁ Κύριος.