Θες την οριστική νίκη; Μην αφήσεις τίποτα από τον εχθρό

1Εἶπε δὲ Σαμουήλ πρὸς τὸν Σαούλ, Ἐμὲ ἀπέστειλεν ὁ Κύριος νὰ σὲ χρίσω βασιλέα ἐπὶ τὸν λαὸν αὑτοῦ, ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ· τώρα λοιπὸν ἄκουσον τῆς φωνῆς τῶν λόγων τοῦ Κυρίου.2Οὕτω λέγει ὁ Κύριος τῶν δυνάμεων· Θέλω ἐκδικήσει ὅσα ἔκαμεν ὁ Ἀμαλήκ εἰς τὸν Ἰσραήλ, ὅτι ἀντεστάθη εἰς αὐτὸν ἐν τῇ ὁδῷ, ὅτε ἀνέβαινεν ἐξ Αἰγύπτου·3ὕπαγε τώρα καὶ πάταξον τὸν Ἀμαλήκ, καὶ ἐξολόθρευσον πᾶν ὅ, τι ἔχει καὶ μή φεισθῇς αὐτούς· ἀλλὰ θανάτωσον καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα καὶ παιδίον καὶ θηλάζον καὶ βοῦν καὶ πρόβατον καὶ κάμηλον καὶ ὄνον. 4Καὶ ὁ Σαοὺλ ἐκάλεσε τὸν λαὸν καὶ ἀπηρίθμησεν αὐτοὺς ἐν Τελαΐμ, διακοσίας χιλιάδας πεζῶν καὶ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν Ἰούδα.5Καὶ ἦλθεν ὁ Σαοὺλ ἕως τῆς πόλεως τοῦ Ἀμαλήκ καὶ ἐνέδρευσεν ἐν τῇ φάραγγι.6Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τοὺς Κεναίους, Ὑπάγετε, ἀναχωρήσατε, κατάβητε ἐκ μέσου τῶν Ἀμαληκιτῶν, διὰ νὰ μή σᾶς συμπεριλάβω μετ᾿ αὐτῶν· διότι σεῖς ἐδείξατε ἔλεος εἰς πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ὅτε ἀνέβαινον ἐξ Αἰγύπτου. Καὶ ἀνεχώρησαν οἱ Κεναῖοι ἐκ μέσου τῶν Ἀμαληκιτῶν.7Καὶ ἐπάταξεν ὁ Σαοὺλ τοὺς Ἀμαληκίτας ἀπὸ Ἀβιλὰ ἕως τῆς εἰσόδου Σούρ, τῆς κατὰ πρόσωπον Αἰγύπτου.8Καὶ συνέλαβεν Ἀγὰγ τὸν βασιλέα τῶν Ἀμαληκιτῶν ζῶντα, πάντα δὲ τὸν λαὸν ἐξωλόθρευσεν ἐν στόματι μαχαίρας.9Πλήν ἐφείσθη ὁ Σαοὺλ καὶ ὁ λαὸς τὸν Ἀγὰγ καὶ τὰ καλήτερα τῶν προβάτων καὶ τῶν βοῶν καὶ τῶν δευτερευόντων καὶ τῶν ἀρνίων καὶ παντὸς ἀγαθοῦ, καὶ δὲν ἤθελον νὰ ἐξολοθρεύσωσιν αὐτά· ἀλλὰ πᾶν τὸ εὐτελὲς καὶ ἐξουδενωμένον, ἐκεῖνο ἐξωλόθρευσαν. 10Τότε ἔγεινε λόγος Κυρίου πρὸς τὸν Σαμουήλ, λέγων, 11Μετεμελήθην ὅτι ἔκαμα τὸν Σαοὺλ βασιλέα· διότι ἐστράφη ἀπὸ ὄπισθέν μου καὶ τοὺς λόγους μου δὲν ἐξετέλεσε. Καὶ τοῦτο ἐλύπησε τὸν Σαμουήλ, καὶ ἐβόησε πρὸς τὸν Κύριον δι᾿ ὅλης τῆς νυκτός. 12Καὶ ὅτε ἐξηγέρθη ὁ Σαμουήλ ἐνωρὶς διὰ νὰ ὑπάγῃ εἰς συνάντησιν τοῦ Σαοὺλ τὸ πρωΐ, ἀνήγγειλαν πρὸς τὸν Σαμουήλ, λέγοντες, Ὁ Σαοὺλ ἦλθεν εἰς τὸν Κάρμηλον, καὶ ἰδού, ἀνήγειρεν εἰς ἑαυτὸν τρόπαιον· ἔπειτα ἐστράφη καὶ διεπέρασε καὶ κατέβη εἰς Γάλγαλα.13Καὶ ὑπῆγεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Σαούλ· καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς αὐτόν, Εὐλογημένος νὰ ἦσαι παρὰ τοῦ Κυρίου· ἐξετέλεσα τὸν λόγον τοῦ Κυρίου.14Εἶπε δὲ ὁ Σαμουήλ, Καὶ τίς ἡ φωνή αὕτη τῶν προβάτων εἰς τὰ ὦτά μου, καὶ ἡ φωνή τῶν βοῶν, τὴν ὁποίαν ἀκούω; 15Καὶ εἶπεν ὁ Σαούλ, Ἐκ τῶν Ἀμαληκιτῶν ἔφεραν αὐτά· διότι ὁ λαὸς ἐφείσθη τὰ καλήτερα τῶν προβάτων καὶ τῶν βοῶν, διὰ νὰ θυσιάσῃ εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου· τὰ δὲ λοιπὰ ἐξωλοθρεύσαμεν. 16Τότε εἶπεν ὁ Σαμουήλ πρὸς τὸν Σαούλ, Ἄφες, καὶ θέλω ἀπαγγείλει πρὸς σὲ τί ἐλάλησεν ὁ Κύριος εἰς ἐμὲ τὴν νύκτα. Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν, Λέγε.17Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Ἐνῷ σὺ ἦσο μικρὸς ἔμπροσθεν τῶν ὀφθαλμῶν σου, δὲν ἔγεινες ἡ κεφαλή τῶν φυλῶν τοῦ Ἰσραήλ, καὶ σὲ ἔχρισεν ὁ Κύριος βασιλέα ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ;18καὶ σὲ ἔστειλεν ὁ Κύριος εἰς τὴν ὁδὸν καὶ εἶπεν, Ὕπαγε καὶ ἐξολόθρευσον τοὺς ἁμαρτάνοντας εἰς ἐμέ, τοὺς Ἀμαληκίτας, καὶ πολέμησον ἐναντίον αὐτῶν ἑωσοῦ ἐξαφανίσῃς αὐτούς·19διὰ τί λοιπὸν δὲν ὑπήκουσας τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου, ἀλλ᾿ ὥρμησας ἐπὶ τὰ λάφυρα καὶ ἔπραξας τὸ κακὸν ἐνώπιον τοῦ Κυρίου; 20Καὶ εἶπεν ὁ Σαοὺλ πρὸς τὸν Σαμουήλ, Ναί, ὑπήκουσα τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου καὶ ὑπῆγα εἰς τὴν ὁδὸν εἰς τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος μὲ ἀπέστειλε καὶ ἔφερα τὸν Ἀγὰγ τὸν βασιλέα τοῦ Ἀμαλήκ, τοὺς δὲ Ἀμαληκίτας ἐξωλόθρευσα·21ὁ λαὸς ὅμως ἔλαβεν ἐκ τῶν λαφύρων πρόβατα καὶ βόας, τὰ καλήτερα ἀπὸ τῶν ἀπηγορευμένων, διὰ νὰ θυσιάσῃ εἰς Κύριον τὸν Θεὸν σου ἐν Γαλγάλοις. 22Καὶ εἶπεν ὁ Σαμουήλ, Μήπως ὁ Κύριος ἀρέσκεται εἰς τὰ ὁλοκαυτώματα καὶ εἰς τὰς θυσίας, καθὼς εἰς τὸ νὰ ὑπακούωμεν τῆς φωνῆς τοῦ Κυρίου; ἰδού, ἡ ὑποταγή εἶναι καλητέρα παρὰ τὴν θυσίαν· ἡ ὑπακοή, παρὰ τὸ πάχος τῶν κριῶν·23διότι ἡ ἀπείθεια εἶναι καθὼς τὸ ἁμάρτημα τῆς μαγείας· καὶ τὸ πεῖσμα, καθὼς ἡ ἀσέβεια καὶ εἰδωλολατρεία· ἐπειδή σὺ ἀπέρριψας τὸν λόγον τοῦ Κυρίου, διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς ἀπέρριψε σὲ ἀπὸ τοῦ νὰ ἦσαι βασιλεύς.