Κυριακάτικο - Προσευχή για όσους είναι στα αξιώματα

1Ὁ δὲ Βὲν-ἀδὰδ βασιλεὺς τῆς Συρίας συνήθροισε πᾶσαν τὴν δύναμιν αὑτοῦ· ἦσαν δὲ μετ᾿ αὐτοῦ τριάκοντα δύο βασιλεῖς καὶ ἵπποι καὶ ἅμαξαι καὶ ἀνέβη καὶ ἐπολιόρκησε τὴν Σαμάρειαν καὶ ἐπολέμει αὐτήν.2 Καὶ ἀπέστειλε μηνυτὰς πρὸς Ἀχαὰβ τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ εἰς τὴν πόλιν καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Οὕτω λέγει ὁ Βὲν-ἀδάδ·3 τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου εἶναι ἐμοῦ· καὶ αἱ γυναῖκες σου καὶ τὰ τέκνα σου τὰ ὡραῖα εἶναι ἐμοῦ.4 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἶπε, Κατὰ τὸν λόγον σου, κύριέ μου βασιλεῦ, σοῦ εἶμαι ἐγὼ καὶ πάντα ὅσα ἔχω. 5 Καὶ ἐπανῆλθον οἱ μηνυταὶ καὶ εἶπον, Οὕτως ἀποκρίνεται ὁ Βὲν-ἀδάδ, λέγων· Ἐπειδή ἀπέστειλα πρὸς σέ, λέγων, Τὸ ἀργύριόν σου καὶ τὸ χρυσίον σου καὶ τὰς γυναῖκάς σου καὶ τὰ τέκνα σου θέλεις παραδώσει εἰς ἐμέ,6 αὔριον βεβαίως περὶ τὴν ὥραν ταύτην θέλω ἀποστείλει τοὺς δούλους μου πρὸς σέ, καὶ θέλουσιν ἐρευνήσει τὸν οἶκόν σου καὶ τοὺς οἴκους τῶν δούλων σου· καὶ ὅ, τι εἶναι ἐπιθυμητὸν εἰς τοὺς ὀφθαλμοὺς σου, θέλουσι βάλει εἰς τὰς χεῖρας αὑτῶν καὶ θέλουσι λάβει αὐτό. 7 Τότε ἐκάλεσεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ πάντας τοὺς πρεσβυτέρους τοῦ τόπου καὶ εἶπε, Στοχασθῆτε, παρακαλῶ, καὶ ἰδέτε ὅτι οὗτος κακίαν ζητεῖ· διότι ἀπέστειλε πρὸς ἐμὲ διὰ τὰς γυναῖκάς μου καὶ διὰ τὰ τέκνα μου καὶ διὰ τὸ ἀργύριόν μου καὶ διὰ τὸ χρυσίον μου, καὶ δὲν ἠρνήθην οὐδὲν εἰς αὐτόν.8 Καὶ εἶπον πρὸς αὐτὸν πάντες οἱ πρεσβύτεροι καὶ πᾶς ὁ λαός, Μή ὑπακούσῃς μηδὲ συγκατανεύσῃς. 9 Εἶπε λοιπὸν πρὸς τοὺς μηνυτὰς τοῦ Βὲν-ἀδάδ, Εἴπατε πρὸς τὸν κύριόν μου τὸν βασιλέα, Πάντα ὅσα ἐμήνυσας πρὸς τὸν δοῦλόν σου κατ᾿ ἀρχάς, θέλω κάμει τοῦτο ὅμως τὸ πρᾶγμα δὲν δύναμαι νὰ κάμω. Καὶ οἱ μηνυταὶ ἀνεχώρησαν καὶ ἔφεραν πρὸς αὐτὸν τὴν ἀπόκρισιν.10 Καὶ ἀναπέστειλεν ὁ Βὲν-ἀδὰδ πρὸς αὐτόν, λέγων, Οὕτω νὰ κάμωσιν εἰς ἐμὲ οἱ θεοὶ καὶ οὕτω νὰ προσθέσωσιν, ἐὰν τὸ χῶμα τῆς Σαμαρείας ἀρκέσῃ διὰ μίαν χεριὰν εἰς πάντα τὸν λαόν, τὸν ἀκολουθοῦντά με.11 Καὶ ἀπεκρίθη ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἶπεν, Εἴπατε πρὸς αὐτόν, Ὅστις περιζώννυται τὰ ὅπλα, ἄς μή μεγαλαυχῇ ὡς ὁ ἐκδυόμενος αὐτά.12 Ὅτε δὲ ὁ Βὲν-ἀδὰδ ἤκουσε τὸν λόγον τοῦτον, ἔτυχε πίνων, αὐτὸς καὶ οἱ βασιλεῖς οἱ μετ᾿ αὐτοῦ εἰς τὰς σκηνάς, καὶ εἶπε πρὸς τοὺς δούλους αὑτοῦ, Παρατάχθητε. Καὶ παρετάχθησαν κατὰ τῆς πόλεως. 13 Καὶ ἰδού, προσῆλθε πρὸς τὸν Ἀχαὰβ τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ προφήτης τις, λέγων, Οὕτω λέγει Κύριος· Βλέπεις ἅπαν τὸ πλῆθος τοῦτο τὸ μέγα; ἰδού, ἐγὼ παραδίδω αὐτὸ εἰς τὴν χεῖρά σου σήμερον· καὶ θέλεις γνωρίσει ὅτι ἐγὼ εἶμαι ὁ Κύριος. 14 Καὶ εἶπεν ὁ Ἀχαάβ, Διὰ τίνος; Ὁ δὲ ἀπεκρίθη, Οὕτω λέγει Κύριος· Διὰ τῶν θεραπόντων τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν. Τότε εἶπε, Τίς θέλει συγκροτήσει τὴν μάχην; Καὶ ἀπεκρίθη, Σύ. 15 Τότε ἤρίθμησε τοὺς θεράποντας τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν· καὶ ἦσαν διακόσιοι τριάκοντα δύο· καὶ μετ᾿ αὐτούς, ἤρίθμησεν ἅπαντα τὸν λαόν, πάντας τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, ἑπτὰ χιλιάδας.16 Καὶ ἐξῆλθον περὶ τὴν μεσημβρίαν. Ὁ δὲ Βὲν-ἀδὰδ ἔπινε καὶ ἐμέθυεν εἰς τὰς σκηνάς, αὐτὸς καὶ οἱ βασιλεῖς, οἱ τριάκοντα δύο βασιλεῖς οἱ σύμμαχοι αὐτοῦ.17 Καὶ ἐξῆλθον πρῶτοι οἱ θεράποντες τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν· καὶ ἀπέστειλεν ὁ Βὲν-ἀδὰδ νὰ μάθῃ· καὶ ἀπήγγειλαν πρὸς αὐτόν, λέγοντες, Ἄνδρες ἐξῆλθον ἐκ τῆς Σαμαρείας.18 Ὁ δὲ εἶπεν, Ἐὰν ἐξῆλθον εἰρηνικῶς, συλλάβετε αὐτοὺς ζῶντας· καὶ ἐὰν ἐξῆλθον διὰ πόλεμον, πάλιν ζῶντας συλλάβετε αὐτούς. 19 Ἐξῆλθον λοιπὸν ἐκ τῆς πόλεως οὗτοι οἱ θεράποντες τῶν ἀρχόντων τῶν ἐπαρχιῶν, καὶ τὸ στράτευμα τὸ ὁποῖον ἤκολούθει αὐτούς.20 Καὶ ἐπάταξεν ἕκαστος τὸν ἄνθρωπον αὑτοῦ· καὶ οἱ Σύριοι ἔφυγον· καὶ κατεδίωξεν αὐτοὺς ὁ Ἰσραήλ· ὁ δὲ Βὲν-ἀδὰδ ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας διεσώθη ἔφιππος μετὰ τῶν ἱππέων.21 Καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ καὶ ἐπάταξε τοὺς ἱππεῖς καὶ τὰς ἁμάξας, καὶ ἔκαμεν εἰς τοὺς Συρίους σφαγήν μεγάλην. 22 Καὶ προσῆλθεν ὁ προφήτης πρὸς τὸν βασιλέα τοῦ Ἰσραήλ καὶ εἶπε πρὸς αὐτόν, Ὕπαγε, ἐνδυναμώθητι καὶ σκέφθητι, καὶ ἰδὲ τί θέλεις κάμει διότι ἐν τῇ ἐπιστροφῇ τοῦ ἔτους ὁ βασιλεὺς τῆς Συρίας θέλει ἀναβῆ ἐναντίον σου.