Κατά Μάρκον 15:1-39
1Καὶ εὐθὺς τὸ πρωΐ συνεβουλεύθησαν οἱ ἀρχιερεῖς μετὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ γραμματέων καὶ ὅλον τὸ συνέδριον, καὶ δέσαντες τὸν Ἰησοῦν ἔφεραν καὶ παρέδωκαν εἰς τὸν Πιλᾶτον. 2Καὶ ἠρώτησεν αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος· Σὺ εἶσαι ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπε πρὸς αὐτόν· Σὺ λέγεις.3Καὶ κατηγόρουν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς πολλά.4Ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν ἠρώτησεν αὐτόν, λέγων· Δὲν ἀποκρίνεσαι οὐδέν; ἴδε πόσα σοῦ καταμαρτυροῦσιν.5Ὁ δὲ Ἰησοῦς ἔτι δὲν ἀπεκρίθη οὐδέν, ὥστε ὁ Πιλᾶτος ἐθαύμαζε. 6Κατὰ δὲ τὴν ἑορτήν ἀπέλυεν εἰς αὐτοὺς ἕνα δέσμιον, ὅντινα ἐζήτουν·7ἦτο δὲ ὁ λεγόμενος Βαραββᾶς δεδεμένος μετὰ τῶν συνωμοτῶν, οἵτινες ἐν τῇ στάσει ἔπραξαν φόνον.8Καὶ ἀναβοήσας ὁ ὄχλος, ἤρχισε νὰ ζητῇ νὰ κάμῃ καθὼς πάντοτε ἔκαμνεν εἰς αὐτούς.9Ὁ δὲ Πιλᾶτος ἀπεκρίθη πρὸς αὐτούς, λέγων· Θέλετε νὰ σᾶς ἀπολύσω τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων;10Ἐπειδή ἤξευρεν ὅτι διὰ φθόνον παρέδωκαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς.11Οἱ ἀρχιερεῖς ὅμως διήγειραν τὸν ὄχλον νὰ ζητήσωσι νὰ ἀπολύσῃ εἰς αὐτοὺς μᾶλλον τὸν Βαραββᾶν.12Καὶ ὁ Πιλᾶτος ἀποκριθεὶς πάλιν, εἶπε πρὸς αὐτούς· Τί λοιπὸν θέλετε νὰ κάμω τοῦτον, τὸν ὁποῖον λέγετε βασιλέα τῶν Ἰουδαίων;13Οἱ δὲ πάλιν ἔκραξαν· Σταύρωσον αὐτόν.14Ὁ δὲ Πιλᾶτος ἔλεγε πρὸς αὐτούς· Καὶ τί κακὸν ἔπραξεν; οἱ δὲ περισσότερον ἔκραξαν· Σταύρωσον αὐτόν. 15Ὁ Πιλᾶτος λοιπόν, θέλων νὰ κάμῃ εἰς τὸν ὄχλον τὸ ἀρεστόν, ἀπέλυσεν εἰς αὐτοὺς τὸν Βαραββᾶν καὶ παρέδωκε τὸν Ἰησοῦν, ἀφοῦ ἐμαστίγωσεν αὐτόν, διὰ νὰ σταυρωθῇ. 16Οἱ δὲ στρατιῶται ἔφεραν αὐτὸν ἔνδον τῆς αὐλῆς, τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ πραιτώριον, καὶ συγκαλοῦσιν ὅλον τὸ τάγμα τῶν στρατιωτῶν·17καὶ ἐνδύουσιν αὐτὸν πορφύραν καὶ πλέξαντες ἀκάνθινον στέφανον, βάλλουσι περὶ τὴν κεφαλήν αὐτοῦ,18καὶ ἤρχισαν νὰ χαιρετῶσιν αὐτόν, λέγοντες· Χαῖρε, βασιλεῦ τῶν Ἰουδαίων·19καὶ ἔτυπτον τὴν κεφαλήν αὐτοῦ μὲ κάλαμον καὶ ἐνέπτυον εἰς αὐτόν, καὶ γονυπετοῦντες προσεκύνουν αὐτόν.20Καὶ ἀφοῦ ἐνέπαιξαν αὐτόν, ἐξέδυσαν αὐτὸν τὴν πορφύραν καὶ ἐνέδυσαν αὐτὸν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἔφεραν αὐτὸν ἔξω, διὰ νὰ σταυρώσωσιν αὐτόν. 21Καὶ ἀγγαρεύουσι τινὰ Σίμωνα Κυρηναῖον διαβαίνοντα, ἐνῷ ἤρχετο ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ, τὸν πατέρα τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ Ῥούφου, διὰ νὰ σηκώσῃ τὸν σταυρὸν αὐτοῦ.22Καὶ φέρουσιν αὐτὸν εἰς τὸν τόπον Γολγοθᾶ, τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Κρανίου τόπος.23Καὶ ἔδιδον εἰς αὐτὸν νὰ πίῃ οἶνον μεμιγμένον μὲ σμύρναν· ἀλλ᾿ ἐκεῖνος δὲν ἔλαβε.24Καὶ ἀφοῦ ἐσταύρωσαν αὐτόν, διεμερίζοντο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, βάλλοντες κλῆρον ἐπ᾿ αὐτὰ τί ἕκαστος νὰ λάβῃ.25Ἦτο δὲ ὥρα τρίτη καὶ ἐσταύρωσαν αὐτόν.26Καὶ ἡ ἐπιγραφή τῆς κατηγορίας αὐτοῦ ἦτο ἐπιγεγραμμένη, Ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων. 27Καὶ μετ᾿ αὐτοῦ σταυρόνουσι δύο ληστάς, ἕνα ἐκ δεξιῶν καὶ ἕνα ἐξ ἀριστερῶν αὐτοῦ.28Καὶ ἐπληρώθη ἡ γραφή ἡ λέγουσα· Καὶ μετὰ ἀνόμων ἐλογίσθη. 29Καὶ οἱ διαβαίνοντες ἐβλασφήμουν αὐτόν, κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὑτῶν καὶ λέγοντες· Οὐά, ὁ χαλῶν τὸν ναὸν καὶ διὰ τριῶν ἡμερῶν οἰκοδομῶν,30σῶσον σεαυτὸν καὶ κατάβα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ.31Ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς, ἐμπαίζοντες πρὸς ἀλλήλους μετὰ τῶν γραμματέων, ἔλεγον· Ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν δὲν δύναται νὰ σώσῃ.32Ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ ἄς καταβῇ τώρα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, διὰ νὰ ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν. Καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι μετ᾿ αὐτοῦ νείδιζον αὐτόν. 33Ὅτε δὲ ἦλθεν ἡ ἕκτη ὥρα, σκότος ἔγεινεν ἐφ᾿ ὅλην τὴν γῆν ἕως ὥρας ἐννάτης·34καὶ τὴν ὥραν τὴν ἐννάτην ἐβόησεν ὁ Ἰησοῦς μετὰ φωνῆς μεγάλης, λέγων· Ἐλωΐ, Ἐλωΐ, λαμᾶ σαβαχθανί; τὸ ὁποῖον μεθερμηνευόμενον εἶναι, Θεὲ μου, Θεὲ μου, διὰ τί μὲ ἐγκατέλιπες;35Καὶ τινὲς τῶν παρεστώτων ἀκούσαντες, ἔλεγον· Ἰδού, τὸν Ἠλίαν φωνάζει.36Δραμὼν δὲ εἷς καὶ γεμίσας σπόγγον ἀπὸ ὄξους καὶ περιθέσας αὐτὸν εἰς κάλαμον, ἐπότιζεν αὐτόν, λέγων· Ἀφήσατε, ἄς ἴδωμεν ἄν ἔρχηται ὁ Ἠλίας νὰ καταβιβάσῃ αὐτόν.37Ὁ δὲ Ἰησοῦς, ἐκβαλὼν φωνήν μεγάλην, ἐξέπνευσε. 38Καὶ τὸ καταπέτασμα τοῦ ναοῦ ἐσχίσθη εἰς δύο ἀπὸ ἄνωθεν ἕως κάτω.39Ἰδὼν δὲ ὁ ἑκατόνταρχος ὁ παριστάμενος ἀπέναντι αὐτοῦ ὅτι οὕτω κράξας ἐξέπνευσεν, εἶπεν· Ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος ἦτο Υἱὸς Θεοῦ.
Διάρκεια:36 Λεπτά 43 Δευτερόλεπτα