Ο Κύριος απαντά προσευχές

1Καὶ ἐνῷ αὐτὸς προσηύχετο ἐν τόπῳ τινί, καθὼς ἔπαυσεν, εἶπέ τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν· Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς νὰ προσευχώμεθα, καθὼς καὶ ὁ Ἰωάννης ἐδίδαξε τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ. 2Εἶπε δὲ πρὸς αὐτούς· Ὅταν προσεύχησθε, λέγετε· Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς·3τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δίδε εἰς ἡμᾶς καθ᾿ ἡμέραν·4καὶ συγχώρησον εἰς ἡμᾶς τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν, διότι καὶ ἡμεῖς συγχωροῦμεν εἰς πάντα ἁμαρτάνοντα εἰς ἡμᾶς· καὶ μή φέρῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλ᾿ ἐλευθέρωσον ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. 5Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Ἐὰν τις ἐξ ὑμῶν ἔχῃ φίλον, καὶ ὑπάγῃ πρὸς αὐτὸν τὸ μεσονύκτιον καὶ εἴπῃ πρὸς αὐτόν· Φίλε, δάνεισόν μοι τρεῖς ἄρτους,6ἐπειδή ἦλθε φίλος μου πρὸς ἐμὲ ἐξ ὁδοιπορίας, καὶ δὲν ἔχω τι νὰ βάλω ἔμπροσθεν αὐτοῦ.7Καὶ ἐκεῖνος ἀποκριθεὶς ἔσωθεν εἴπῃ· Μή μὲ ἐνόχλει· ἡ θύρα εἶναι ἤδη κεκλεισμένη καὶ τὰ παιδία μου εἶναι μετ᾿ ἐμοῦ εἰς τὴν κλίνην· δὲν δύναμαι νὰ σηκωθῶ καὶ νὰ σοὶ δώσω.8Σᾶς λέγω· Καὶ ἄν δὲν σηκωθῇ καὶ δώσῃ εἰς αὐτόν, διότι εἶναι φίλος αὐτοῦ, τοὐλάχιστον διὰ τὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ θέλει σηκωθῆ καὶ δώσει εἰς αὐτὸν ὅσα χρειάζεται. 9Καὶ ἐγὼ σᾶς λέγω· Αἰτεῖτε καὶ θέλει σᾶς δοθῆ· ζητεῖτε καὶ θέλετε εὐρεῖ, κρούετε καὶ θέλει σᾶς ἀνοιχθῆ.10Διότι πᾶς ὁ αἰτῶν λαμβάνει, καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει, καὶ εἰς τὸν κρούοντα θέλει ἀνοιχθῆ.11Καὶ ἐὰν τις ἐξ ὑμῶν ἦναι πατήρ, καὶ ὁ υἱὸς αὐτοῦ ζητήσῃ ἄρτον, μήπως θέλει δώσει εἰς αὐτὸν λίθον; καὶ ἐὰν ὀψάριον, μήπως ἀντὶ ὀψαρίου θέλει δώσει εἰς αὐτὸν ὄφιν;12ἤ καὶ ἄν ζητήσῃ όν, μήπως θέλει δώσει εἰς αὐτὸν σκορπίον;13ἐὰν λοιπὸν σεῖς, πονηροὶ ὄντες, ἐξεύρετε νὰ δίδητε καλὰς δόσεις εἰς τὰ τέκνα σας, πόσῳ μᾶλλον ὁ Πατήρ ὁ οὐράνιος θέλει δώσει Πνεῦμα Ἃγιον εἰς τοὺς αἰτοῦντας παρ᾿ αὐτοῦ;