Ποιά είναι η δικαιοσύνη του Θεού

13Εἶπε δὲ τίς πρὸς αὐτὸν ἐκ τοῦ ὄχλου· Διδάσκαλε, εἰπὲ πρὸς τὸν ἀδελφὸν μου νὰ μοιρασθῇ μετ᾿ ἐμοῦ τὴν κληρονομίαν.14Ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· Ἄνθρωπε, τίς μὲ κατέστησε δικαστήν ἤ μεριστήν ἐφ᾿ ὑμᾶς;15Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Προσέχετε καὶ φυλάττεσθε ἀπὸ τῆς πλεονεξίας· διότι ἐὰν τις ἔχῃ περισσά, ἡ ζωή αὐτοῦ δὲν συνίσταται ἐκ τῶν ὑπαρχόντων αὐτοῦ.16Εἶπε δὲ πρὸς αὐτοὺς παραβολήν, λέγων· Ἀνθρώπου τινὸς πλουσίου ηὐτύχησαν τὰ χωράφια·17Καὶ διελογίζετο ἐν ἑαυτῷ λέγων· Τί νὰ κάμω, διότι δὲν ἔχω ποῦ νὰ συνάξω τοὺς καρποὺς μου;18Καὶ εἶπε· Τοῦτο θέλω κάμει· θέλω χαλάσει τὰς ἀποθήκας μου καὶ θέλω οἰκοδομήσει μεγαλητέρας καὶ συνάξει ἐκεῖ πάντα τὰ γεννήματά μου καὶ τὰ ἀγαθὰ μου,19καὶ θέλω εἰπεῖ πρὸς τὴν ψυχήν μου· Ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ ἐναποτεταμιευμένα δι᾿ ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου.20Εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ Θεός· Ἄφρον, ταύτην τὴν νύκτα τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν ἀπὸ σοῦ· ὅσα δὲ ἡτοίμασας, τίνος θέλουσιν εἶσθαι; 21Οὕτω θέλει εἶσθαι ὅστις θησαυρίζει εἰς ἑαυτὸν καὶ δὲν πλουτεῖ εἰς Θεόν. 22Εἶπε δὲ πρὸς τοὺς μαθητὰς αὑτοῦ· Διὰ τοῦτο λέγω πρὸς ἐσᾶς, Μή μεριμνᾶτε διὰ τὴν ζωήν σας, τί νὰ φάγητε, μηδὲ διὰ τὸ σῶμα, τί νὰ ἐνδυθῆτε.23Ἡ ζωή εἶναι τιμιώτερον τῆς τροφῆς καὶ τὸ σῶμα τοῦ ἐνδύματος.24Παρατηρήσατε τοὺς κόρακας, ὅτι δὲν σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν, οἵτινες δὲν ἔχουσι ταμεῖον οὐδὲ ἀποθήκην, καὶ ὁ Θεὸς τρέφει αὐτούς· πόσῳ μᾶλλον σεῖς διαφέρετε τῶν πτηνῶν.25Καὶ τίς ἐξ ὑμῶν μεριμνῶν δύναται νὰ προσθέσῃ εἰς τὸ ἀνάστημα αὑτοῦ μίαν πήχυν;26Ἐὰν λοιπὸν οὐδὲ τὸ ἐλάχιστον δύνασθε, τί μεριμνᾶτε περὶ τῶν λοιπῶν;27Παρατηρήσατε τὰ κρίνα πῶς αὐξάνουσι· δὲν κοπιάζουσιν οὐδὲ κλώθουσι· σᾶς λέγω ὅμως, οὐδὲ ὁ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὑτοῦ ἐνεδύθη ὡς ἕν τούτων.28Ἀλλ᾿ ἐὰν τὸν χόρτον, ὅστις σήμερον εἶναι ἐν τῷ ἀγρῷ καὶ αὔριον ῥίπτεται εἰς κλίβανον, ὁ Θεὸς ἐνδύῃ οὕτω, πόσῳ μᾶλλον ἐσᾶς, ὀλιγόπιστοι.29Καὶ σεῖς μή ζητεῖτε τί νὰ φάγητε ἤ τί νὰ πίητε, καὶ μή ἦσθε μετέωροι·30διότι ταῦτα πάντα ζητοῦσι τὰ ἔθνη τοῦ κόσμου· ὑμῶν δὲ ὁ Πατήρ ἐξεύρει ὅτι ἔχετε χρείαν τούτων·31πλήν ζητεῖτε τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, καὶ ταῦτα πάντα θέλουσι σᾶς προστεθῆ. 32Μή φοβοῦ, μικρὸν ποίμνιον· διότι ὁ Πατήρ σας ηὐδόκησε νὰ σᾶς δώσῃ τὴν βασιλείαν.33Πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντά σας καὶ δότε ἐλεημοσύνην. Κάμετε εἰς ἑαυτοὺς βαλάντια τὰ ὁποῖα δὲν παλαιοῦνται, θησαυρὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς ὅστις δὲν ἐκλείπει, ὅπου κλέπτης δὲν πλησιάζει οὐδὲ ὁ σκώληξ διαφθείρει· 34διότι ὅπου εἶναι ὁ θησαυρὸς σας, ἐκεῖ θέλει εἶσθαι καὶ ἡ καρδία σας. 35Ἄς ἦναι αἱ ὀσφύες σας περιεζωσμέναι καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι·36καὶ σεῖς ὅμοιοι μὲ ἀνθρώπους, οἵτινες προσμένουσι τὸν κύριον αὑτῶν, πότε θέλει ἐπιστρέψει ἐκ τῶν γάμων, διὰ νὰ ἀνοίξωσιν εὐθὺς εἰς αὐτὸν ὅταν ἔλθῃ καὶ κρούσῃ.37Μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους ἐλθὼν ὁ κύριος θέλει εὑρεῖ ἀγρυπνοῦντας. Ἀληθῶς σᾶς λέγω, ὅτι θέλει περιζωσθῆ καὶ καθίσει αὐτοὺς εἰς τὴν τράπεζαν, καὶ ἐλθὼν εἰς τὸ μέσον θέλει ὑπηρετήσει αὐτούς.38Καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοι εἶναι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι.39Τοῦτο δὲ γινώσκετε, ὅτι ἐὰν ἤξευρεν ὁ οἰκοδεσπότης ποίαν ὥραν ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἤθελεν ἀγρυπνήσει καὶ δὲν ἤθελεν ἀφήσει νὰ διορυχθῇ ὁ οἶκος αὐτοῦ.40Καὶ σεῖς λοιπὸν γίνεσθε ἕτοιμοι· διότι καθ᾿ ἥν ὥραν δὲν στοχάζεσθε, ἔρχεται ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου.