Κατά Μάρκον 9:14-29
14Καὶ ὅτε ἦλθε πρὸς τοὺς μαθητάς, εἶδε περὶ αὐτοὺς ὄχλον πολὺν καὶ γραμματεῖς κάμνοντας συζητήσεις μετ᾿ αὐτῶν.15Καὶ εὐθὺς πᾶς ὁ ὄχλος ἰδὼν αὐτὸν ἔγεινεν ἔκθαμβος καὶ προστρέχοντες ἠσπάζοντο αὐτόν.16Καὶ ἠρώτησε τοὺς γραμματεῖς· Τί συζητεῖτε μετ᾿ αὐτῶν;17Καὶ ἀποκριθεὶς εἷς ἐκ τοῦ ὄχλου, εἶπε· Διδάσκαλε, ἔφερα πρὸς σὲ τὸν υἱὸν μου, ἔχοντα πνεῦμα ἄλαλον.18Καὶ ὅπου πιάσῃ αὐτὸν σπαράττει αὐτόν, καὶ ἀφρίζει καὶ τρίζει τοὺς ὀδόντας αὑτοῦ καὶ ξηραίνεται· καὶ εἶπον πρὸς τοὺς μαθητὰς σου νὰ ἐκβάλωσιν αὐτό, ἀλλὰ δὲν ἠδυνήθησαν.19Ἐκεῖνος δὲ ἀποκριθεὶς πρὸς αὐτόν, λέγει· Ὦ γενεὰ ἄπιστος, ἕως πότε θέλω εἶσθαι μεθ᾿ ὑμῶν; ἕως πότε θέλω ὑπομένει ὑμᾶς; φέρετε αὐτὸν πρὸς ἐμέ.20Καὶ ἔφεραν αὐτὸν πρὸς αὐτόν. Καὶ ὡς εἶδεν αὐτόν, εὐθὺς τὸ πνεῦμα ἐσπάραξεν αὐτόν, καὶ πεσὼν ἐπὶ τῆς γῆς ἐκυλίετο ἀφρίζων.21Καὶ ἠρώτησε τὸν πατέρα αὐτοῦ· Πόσος καιρὸς εἶναι ἀφοῦ τοῦτο ἔγεινεν εἰς αὐτόν; Ὁ δὲ εἶπε· Παιδιόθεν.22Καὶ πολλάκις αὐτὸν καὶ εἰς πῦρ ἔρριψε καὶ εἰς ὕδατα, διὰ νὰ ἀπολέσῃ αὐτόν· ἀλλ᾿ ἐὰν δύνασαί τι, βοήθησον ἡμᾶς, σπλαγχνισθεὶς ἐφ᾿ ἡμᾶς.23Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπε πρὸς αὐτόν· Τὸ ἐὰν δύνασαι νὰ πιστεύσῃς, πάντα εἶναι δυνατὰ εἰς τὸν πιστεύοντα.24Καὶ εὐθὺς κράξας ὁ πατήρ τοῦ παιδίου μετὰ δακρύων, ἔλεγε· Πιστεύω, Κύριε· βοήθει εἰς τὴν ἀπιστίαν μου.25Ἰδὼν δὲ ὁ Ἰησοῦς ὅτι ἐπισυντρέχει ὄχλος, ἐπετίμησε τὸ πνεῦμα τὸ ἀκάθαρτον, λέγων πρὸς αὐτό· Τὸ πνεῦμα τὸ ἄλαλον καὶ κωφόν, ἐγὼ σὲ προστάζω, Ἔξελθε ἀπ᾿ αὐτοῦ καὶ μή εἰσέλθῃς πλέον εἰς αὐτόν.26Καὶ τὸ πνεῦμα κράξαν καὶ πολλὰ σπαράξαν αὐτόν, ἐξῆλθε, καὶ ἔγεινεν ὡς νεκρός, ὥστε πολλοὶ ἔλεγον ὅτι ἀπέθανεν.27Ὁ δὲ Ἰησοῦς πιάσας αὐτὸν ἀπὸ τῆς χειρὸς ἤγειρεν αὐτόν, καὶ ἐσηκώθη.
28Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς οἶκον, οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν κατἰδίαν, Διὰ τί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν νὰ ἐκβάλωμεν αὐτό;29Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· Τοῦτο τὸ γένος δὲν δύναται νὰ ἐξέλθῃ δι᾿ οὐδενὸς ἄλλου τρόπου εἰμή διὰ προσευχῆς καὶ νηστείας.
Διάρκεια:45 Λεπτά 24 Δευτερόλεπτα